Ciężka choroba potrafi odebrać niewyobrażalnie dużo. Jak pomóc osobie, której jedyne co zostało to godność osobista i sprawność umysłu? Jak zapewnić jej komfort podczas codziennych czynności i nie dopuścić do tego by poczuła się ciężarem dla swoich opiekunów?
Zaczyna się oczywiście od zdrowia, przez kontakty społeczne, a kończy na utracie samodzielności i zamknięciu w pokoju, którego próg może być już za ciężko przekroczyć. Część ograniczeń nie zawsze musi wynikać z samej choroby, ale np. z braku możliwości odpowiedniego przystosowania mieszkania. Koszty leczenia osiągają astronomiczne kwoty, a nie wszystko co rzeczywiście jest potrzebne może zostać sfinansowane z środków innych niż budżet domowy. Są jednak sprzęty, które będą znacznie tańsze niż przebudowa mieszkania, a na część z nich może udać się uzyskać refundację np. z NFZ-tu lub PEFRON-u. Można otrzymać finansowanie nie tylko do indywidualnie dobranych do potrzeb sprzętów typu poręczę, czy wózki. Co określony czas można zwrócić się o zwrot kosztów lub zlecenie wydania materiałów jednorazowych ułatwiających utrzymanie czystości jak np. pampersy, czy podkłady.
Wózek toaletowy w zastępstwie WC
Brak możliwości skorzystania z toalety i pozostania czystym po tej czynności jest chyba jednym z najboleśniej odczuwanych etapów postępującego schorzenia. Bywa tak, że osoba nie jest w stanie samodzielnie usiąść na toalecie, a nie ma osoby, która mogłaby w tym pomóc. Trudno zgodzić się skorzystanie z pampersa, który co prawda zapewni czystość wokół nas, jednak chyba nikt nie chciałby czekać aż ktoś łaskawie przyjdzie i nam go wymieni. Na szczęście jest na to rozwiązanie – wózek toaletowy. To rozbudowana wersja krzesła toaletowego. Jest wyposażony w kółka, w związku z czym łatwo się na nim przemieszczać i można na nim dojechać do toalety. Jego siedzisko zostało skonstruowane tak, że można najechać nim nad sedes bez przesiadania się na niego. Po wszystkim można się łatwo podmyć i z powrotem ubrać. Zarówno krzesło, jak i wózek toaletowy są wyposażone w pojemnik znajdujący się pod siedziskiem. Dzięki niemu nie ma nawet konieczność dojścia do łazienki. Możliwość względnie komfortowego załatwienia potrzeb fizjologicznych i łatwego czyszczenia, będzie dużym ułatwieniem w domach, w których toaleta jest dostępna tylko na jednym poziomie, albo do przejścia są wysokie progi, których chory nie ma jak pokonać.
Kąpiel można przeprowadzić w łóżku.
Rytuał kąpielowy kojarzy nam się z łazienką i prysznicem lub wanną. W wyniku utraty sprawności może dojść jednak do sytuacji, w której skorzystanie z takiej opcji nie będzie możliwe. Na szczęście dbać o higienę osoby niepełnosprawnej można dobrze zadbać przy jej łóżku. Naszym nadrzędnym celem będzie zapewnienie jak największego komfortu osobie leżące podczas tej bardzo intymnej czynności. Łóżko zabezpieczamy folią, która pozwoli uniknąć zmoczenia pościeli. Do mycia chorego potrzebujemy miski z wodą, którą regularnie wymieniamy, gdy jest zbyt brudna, lub jest w niej za dużo środków myjących. Do tego niezbędny będzie zestaw gąbek lub myjek, które zostaną przeznaczone indywidualnie do mycia ciała, twarzy i okolic intymnych. Z uwagi na możliwość przeniesienia bakterii i obniżoną odporność pacjenta przedmiotów tych nie wolno mieszać i używać wymiennie. Po kąpieli dokładnie osuszamy całe ciało chorego. Jest to szczególnie ważne, ponieważ wilgoć sprzyja odparzeniom i rozwojowi drobnoustrojów. Uwagę przykładamy do okolić pachwinowych i fałd skórnych np. pod piersiami u kobiet. Są to miejsca szczególnie narażone na uszkodzenia naskórka wynikające z nieprawidłowej higieny.